Who dares to go against me?

Ik heb veel kritiek gehoord op wat Jeffrey Croese, Sara Mattens, Bert Jacobs en Manuel Rui Fernandes hebben georganiseerd tijdens de laatste aflevering van de Open Atelier Route Zuidoost. Dit ad-hocteam heeft als een stel jonge honden een heel ander programma samengesteld dan doorgaans het geval is. Dat vind ik prijzenswaardig.

De blote voeten is een idee van Fernandes, ooit getekend door Natascha Salij. De voetjes komen overal terug. Fernandes heeft zelf blauwe voetafdrukken achtergelaten. Misschien krijgt hij daar nog wel eens spijt van want pigment valt moeilijk te verwijderen.
Maar dit terzijde, het is mooi dat zoiets gebeurt. Footprints, out of the blue. Nu begrijpt nagenoeg niemand wat hij bedoelt, maar over tien jaar misschien wel. Kunst moet zich niet al te veel laten leiden door regels.

Gikkels, afkomstig uit de Bijlmer, trok wel publiek: niet overdonderend veel maar dat duurt niet vast lang meer. Gikkels is ironisch, bijtend, parodiërend, werelds, plat, lokaal, tegendraads en sentimenteel. Hij HIPHOPT. Ik ben benieuwd naar Het Gebed (dat komt binnenkort uit als cd). Zijn muziek heb ik niet alleen gezien - zie de foto's - maar ook gehoord. Zijn publiek was jong, jonger, jongst. Kijk maar.

Maar dat heeft toch niets met beeldende kunst te maken? O nee? Als iemand zo beeldend kan hiphoppen (ik weet niets van hiphop), dan vraag ik me af wie doof is.
Thanks for H.I.P.H.O.P. Wie doet mee?
Luister maar eens naar deze track (01) op deze link: HIPHOP (zie onder).
Nog een quote: Ik zit gewoon in m'n sas.

Handen in de lucht, Wie doet mee (refrein)

Gikkels is net zo verbaal als Freek de Jonge (Denk aan Neerlands Hoop in Bange Dagen in de zeventiger jaren) maar hij is ritmischer en natuurlijk eigentijdser. En is met Soul geboren. Af en toe moest ik ook denken aan Normaal.

Who dares to go against me?
Iemand met Lef.

Info
Het laatste album van Gikkels: Kort maar Krachtig