Afgelopen zondag heb ik Sjim Hendrix in W139 ontmoet. Samen met een aantal collegae is bij de boel aan het verbouwen. Hij wil gasten uitnodigen om te komen eten en tijdens het eten te praten over eten. Hoe kun je een wereld van zes miljard monden zo inrichten dat er geen megastallen nodig zijn om hun honger naar vlees te stillen?Precies een week eerder heb ik Nieuwsbrief 17 van Marc Mulders gelezen. Hij maakt zich terecht druk over dit probleem. "Dieren in de bio-industrie zijn allesbehalve gelukkig. Ze verworden tot staartloze hormoonvaten zonder ruimte die vijf keer meer biggen produceren dan ze zouden moeten krijgen. Ogen hebben ze niet nodig want daglicht zien ze niet, en binnen niet al te lange tijd zal er ook wel iets aan hun stembanden worden gedaan want ze schreeuwen zo als ze op transport richting slachthuis worden gesteld. Ik vind dat een desastreus, respectloos sleutelen en boetseren aan de schepping. Mensen stellen zich op als een dictator ten opzichte van dier en natuur – met als gevolg dat we de schepping én de Schepper beledigen en ontkennen.”
Sjim Hendrix biedt geen kant en klare oplossingen aan, wel heeft hij hoopvolle suggesties.
Het stapelen van biodiverse bedrijven is maar een van de vele voorbeelden die hij aandraagt. Ook het goedkoop produceren van vlees is niet per definitie goed of slecht, maar de consequenties hiervan zijn zeer schadelijk. Het zogenaamde offer en het zogenaamde slachtritueel worden hierdoor overgeslagen. De maatschappelijke functie die zij vervulden sinds de oudheid en de confrontatie met leven en dood worden hierdoor onzichtbaar of overgeslagen. En dan hebben we het nog niet eens over de directe consequenties en risico's voor het milieu die het grootschalig produceren van vlees en voedingsgewassen met zich meebrengen.
Ook laat hij zich graag uit over de smaak van het voedsel dat wij eten. Of de veiligheid van het voedsel dat door de overgereguleerde processen, de onnodige scheiding van cultuur en natuur.
Vanaf woensdag 22 juli kunt u er terecht om kennis te maken met deze kunstenaar die de geijkte paden van de autonome kunstwereld wil verlaten en deel wil nemen aan de echte wereld van schaalvergroting en biodiversiteit.
Ik ben inmiddels erg nieuwsgierig geworden naar de gerechten die hij klaarmaakt. En even benieuwd naar wat onderstaande Franse schrijver heeft geschreven over smaak.
Tegen die tijd is het zilveren bestek prachtig gepolijst.
Info Het stapelen van biodiverse bedrijven is maar een van de vele voorbeelden die hij aandraagt. Ook het goedkoop produceren van vlees is niet per definitie goed of slecht, maar de consequenties hiervan zijn zeer schadelijk. Het zogenaamde offer en het zogenaamde slachtritueel worden hierdoor overgeslagen. De maatschappelijke functie die zij vervulden sinds de oudheid en de confrontatie met leven en dood worden hierdoor onzichtbaar of overgeslagen. En dan hebben we het nog niet eens over de directe consequenties en risico's voor het milieu die het grootschalig produceren van vlees en voedingsgewassen met zich meebrengen.
Ook laat hij zich graag uit over de smaak van het voedsel dat wij eten. Of de veiligheid van het voedsel dat door de overgereguleerde processen, de onnodige scheiding van cultuur en natuur.
Vanaf woensdag 22 juli kunt u er terecht om kennis te maken met deze kunstenaar die de geijkte paden van de autonome kunstwereld wil verlaten en deel wil nemen aan de echte wereld van schaalvergroting en biodiversiteit.
Ik ben inmiddels erg nieuwsgierig geworden naar de gerechten die hij klaarmaakt. En even benieuwd naar wat onderstaande Franse schrijver heeft geschreven over smaak.
Tegen die tijd is het zilveren bestek prachtig gepolijst.- Jean Anthelme Brillat Savarin, Physiologie du goût (1825)
- Nieuwsbrief 17: abonneren via website (zie onder)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten