De laatste weken verdiep ik me in het werk van negentiende-eeuwse schilders als Alfred Stevens, John Singer Sargent en James Abott McNeill Whistler.Ik was bij mijn moeder op bezoek. We hebben gewandeld in de regen. Toepasselijk, want dit is de dag waarop mijn vader is geboren, nu vierenzeventig jaar geleden.
In 1985 is hij overleden, zes dagen voor zijn verjaardag.
Daarna ben ik zelf nog even op pad geweest. Ik kwam op het kerkhof dat bekend staat onder Algemene Begraafplaats Meppelerstraatweg. Machtige bomen, basten nog druipend van de regen, noestig, onhandelbaar hout. Mijn vader ligt niet op dit kerkhof, maar op de begraafplaats iets verderop, richting Berkum. 
Vanmiddag zijn het Floris Verster met zijn onovertroffen bloemstukken (geschilderd tussen 1887 en 1893) en Isabelle Werkhoven van wie ik in 2006 voor het eerst werk heb gezien in galerie The Livingroom, Amsterdam. Sindsdien volg ik haar werk. Beide schilders bepalen vanmiddag mijn blik (en mijn stemming).
Details en uitsnedes. Als ik er eenmaal aan toegeef, zie ik ze overal.
Schilderijen die ik nooit zal schilderen maar wel kan photoshoppen.
Aan de Wilhelminasingel. De Sassenpoort is nog net niet te zien.
En dan zie ik deze boom op het Van Nahuysplein, de fontein is door een witte tent aan het oog onttrokken vanwege werkzaamheden. De boom wordt door twee koorden in bedwang gehouden.
Het park dat ook wel bekend staat als Potgietersingel.
Wildgroei aan de waterkant, het water is net niet zichtbaar. Zo kom ik terug in Zwolle, de stad waar ik mijn beste vrienden heb leren kennen en waar ik achteraf gezien mijn mooiste jaren heb beleefd. Blijkbaar kan ik Zwolle nu pas transformeren tot de stad die het voor mij is geworden. - Floris Verster (1861 - 1927), door Christiaan Vogelaar n.a.v. tentoonstelling in De Lakenhal, Leiden (2002/2003)
Dit is zeer herkenbaar! Mooi persoonlijk stuk.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Jaap