Dit is een pelgrimsoord voor jong en oud. De jongeren komen er bij voorkeur ’s avonds, in paartjes of in kleine groepjes met familie of vrienden. Ouderen zwemmen vaak aan de westzijde van de verbindingsweg die er nog niet zo gek lang ligt. Aan de noordoostzijde beuken golven er flink op los, zeker de laatste dagen dat ik er ben.
’s Avonds kijken allen naar het ondergaan van de zon. Men maakt foto’s, van elkaar met de Poort op de achtergrond of van de ondergaande zon. 
Als je meer wil weten van de bewegingen en motieven (de betekenissen zijn aan elkaar verwant) van toeristen en pelgrims, dan moet je hier zijn. Nagenoeg alle mensen maken op deze plek foto’s. Of ze bekijken het resultaat op het lcd-schermpje. Iedereen wil blijkbaar iets vast houden. 
Over deze foto’s heb ik drie avonden gedaan. De eerste avond ontdekte ik dat ik op de verkeerde plek stond, de tweede avond ging de zon vroegtijdig onder zodat er geen silhouetten te zien waren. Pas op de derde avond had ik door waar ik moest gaan staan. De zon gevangen in de poort van Apollo (foto 3).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten